افق درونی و بیرونی، توصیفکنندهی افکار و اعمال ما است. «خط افق» به عنوان وسیلهای برای تصویرسازی، از زمان ابداع به همراه پرسپکتیو و تجسم فضایی بسیار بااهمیت بوده است. [به عبارت دیگر] تصویری که بر پایهی نظامهای هندسی کار میشد، در قلمرو آشکاری از عقلانیت و خردمندی قرار میگرفت. «افق» در توصیف محیط پیرامون، اشاره به محل تلاقی آسمان و دریا دارد. اما ما میدانیم که این صرفاً واقعیتی از نگاه ما است، وهم و تصوری باطل از چیزی در فاصلهای دورــــافق، مکانی حقیقی نیست.
بیمناسبت عنوان نمایشگاهی از مجموعهی افق است. این مجموعه شامل تصاویری میشود که به شکل جداگانه یا در ارتباط با یکدیگر (مجزا، دوتایی و برخی در گروههایی بزرگتر) در فضای نمایشگاه نصب شدهاند. ریتا مارهاگ ایدهی این نمایشگاه را نخستین بار در گالری آلمنینگن شهر برگن (نروژ) در سال ۲۰۱۲ بصورت یک نمایش انفرادی اجرا کرده است. چاپهای مختلف به دلیل جوهر مات یا رنگ لاکی براق از هم متمایزند و از نظر تکنیکی، به روش گراور و تفکیک ۳ رنگ کار شدهاند.
رنگ لاکی روشن و براقی که بر روی چاپها کار شده حاصل خواست مارهاگ برای اتصال فرآیندهای بسیار آهسته به فرآیندهای بداهه و سریع بوده که درعینحال دو شیوهی کار او یعنی پرفورمنس و تصویرسازی را نیز به یکدیگر نزدیک میسازد. قطعاً دانش مارهاگ در خصوص مواد و مصالحی مثل رنگ و جوهر در چاپ و نقاشی روی کاغذ، نقش مهمی در زیباییشناسی و انتخاب شیوهی کار او داشته است. مراحل ساخت هر قاب یا مجموعه تصاویر طولانی، خستهکننده و همچنین آهسته است. تصاویر شخصی اساس تهیهی صفحات مجزای چاپ را تشکیل میدهد. این طرحهای واقعی با عناصری انتزاعی ترکیب و به شیوهی تک چاپ کار میشوند. خطوط افق و موانع بیتناسب در مسیر خط افق ساختار اصلی تصاویر را هم از حیث فرم و هم محتوا تشکیل میدهند.
ریتا مارهاگ مجموعهی افق و نمایشگاه بیمناسبت را طی سه سال در آکادمی هنر و طراحی برگن (KHIB) کار کرده است.
ـــــــــــــــ
https://www.ritamarhaug.com/uploads/2/3/3/3/23330060/random_reason-_sept-13.pdf