برای گفتگو پیرامون موانع و مشکلات آشنا و ناآشنای زندگیِ روزمره، اغلب فرد نیاز به وارسی امر آشنا دارد، یعنی آن را بر هم بریزد، از نو بسازد و گاه باز کشف کند تا دوباره به مفهوم «آشنایی» دست یابد. مشاهده‌ی «خود» در محیط آشنای پیرامون تحت تأثیر بررسی و تلاشی است که برای درک معنای جهان می‌کنیم‌ـــــ‌معنایی که خود را در چشم‌انداز وسیع‌ترِ روش هنری آشکار می‌سازد. درحالیکه آثار هنری دو و سه‌بعدی صحبت از تجربه‌ا‌ی فردی به زبانی شخصی به میان می‌آورند، بااین‌حال دربرگیرنده‌ی بیانی کلی‌تر از حیرت و سرگشتگی، هراس و وحشت در زندگی بیگانه، گرم و سرد، پلشتی و پاکی عصر حاضرند.
مارهاگ کار با پارچه‌‌‌ای بزرگ «شبیه پوست» را که اول بار در برلین (۲۰۱۳) مورد استفاده قرار داد، همچنان ادامه می‌دهد. اندازه‌ی این پارچه‌ی بژرنگ [قهوه‌ای مایل به خاکستری] حالا ۲۰۰ متر مربع است. از دیگر مواد و مصالحی که او در زمستان در کارش ارائه نموده خَز است. او همچنین در آثار اولیه‌ی خود با مجسمه‌های نرم چرمی کار کرده که [چرم آن‌ها] در اصل از مبلمان قدیمی گرفته شده است. در این مجموعه، او سه مجسمه‌ی نرم از جنس خَز نمایش می‌دهد. مارهاگ همچنین از مدیوم طراحی با صرف انرژی و دقت بسیار در پراکسیس هنری متنوع خود استفاده می‌کند و گروه دیگری از آثار مرتبط با این مجموعه طراحی‌های زنده‌ی او از اشیاء و وسایلی است که او در موقعیت‌های مختلف پرفورمنس خود مورد استفاده قرار داده است.
ـــــــ
مارهاگ در این مجموعه به همراه رابرت آلدا، گیلیان کارسن و کارن کیپهوف (موزه‌ی ملی هنر ام. کی. سایرلیونیس، ۲۰۱۵) ظاهر می‌شود:
برای آلدا، طراحی لحظه‌ی نهایت آزادی و آسودگی است. او پروژه‌های خود را بر اساس نوعی مفهوم پیشینی می‌سازد و درحالیکه با مدیوم‌های مختلف کار می‌کند، طراحی همیشه برایش مثل نوعی سیاحت است. آثار کارسن عمدتاً مربوط به زندگینامه است و نتیجه‌ی واکنش عاطفی را ثبت می‌کنند. آن‌ها موارد سیاسی/اجتماعی را در سطحی ساده و انسانی مورد بررسی قرار می‌دهند و مداخله‌ی سلطه‌جویانه را به پرسش می‌گذارد. کریپهوف [در این نمایشگاه] کتاب هنرمندی ارائه می‌کند که شامل کپی کلیه‌ی صفحات اول روزنامه‌ی برگنز تیدِنه در سال ۲۰۱۱ است (در کنار آن‌ها ریزوگراف‌هایی از شیرینی‌‌‌جات و مجموعه‌ی دیگری از چاپ ابرها ارائه می‌دهد). تصاویر اصلی [صفحات اول روزنامه] نیز بر روی دیوار دیگری نمایش داده می‌شوند. تصویر داخل کتاب با بیانیه‌ای از سوی هنرمند درباره‌ی «عینیت‌بخشی» به اخبارِ یک سال در رابطه با مصرف «سوبژکتیو» اخبار، شیرینی‌ها و تنقلات که هضم و کالاسازی اخبار را هموار می‌کنند، همراه شده است.
