تریسی کِلی عضو مدعو در یکی از نشست‌‌های کاسپ از سوی لارل جِی کارپنتر است. در این جلسه به ابعاد مختلف کیفیات ناپایدار، گذرا و متغیر هنرهای خلاق می‌پردازند.
«ایده‌ی بر فراز کاسپ طی پروژه‌ی مشترک سه‌نفره‌ای از ما [لارل جی کارپنتر، فرانچسکا استیل و تریسی کِلی] آغاز شد و هدف از آن بازبینی شیوه‌های هنر اجراء در دوران کووید و تجربه‌ی اضافه‌کردن روش‌های زنده و بدن‌مند به حوزه‌های دیجیتال بود. این تحول در شیوه‌های خلاق فردی درواقع به چشم‌انداز‌های سیاسی‌ـ‌اجتماعیِ درحال‌تغییر می‌پرداخت و خود به سوژه‌ی مطالعاتی مهمی برای کاسپ بدل گردید: حرکت کرده بودیم، اما هنوز به مقصد نرسیده بودیم. ما همچنان کنجکاویم تا ابعاد دیگری از هنر و زندگی را در میانه‌ی این تحول دریابیم، تحول از امر کوچک به امر بزرگ‌ــــ‌اعم از هواخواهی و همه‌گیری، میان‌سالی و میانه‌ی راه، رفتار و شکل کلی بدن. با توجه به مجموعه سمینارهای آنلاینی که بر تعلیق جداسازی یا حالا دیگر فشار برای ارتباط دوباره تمرکز دارند، ما بر فراز کاسپ را راه‌اندازی کردیم تا گفت‌وگویی درباره‌ی مشکلات و ظرفیت‌های فضای میان این دو حالت شتاب و سکون فراهم آوریم. این فضا دیگر نه پیش‌ازـ و نه پس‌ازـ است. ظرفیت این تحول در‌حال‌وقوع چیست؟ چطور می‌توان از ناشناخته‌های کاسپ استقبال کرد؟»
__
«مرکز مطالعه‌ی رفاه پایدار (CUSP) یک مرکز مطالعاتی شناخته‌شده‌ی بین‌المللی به حمایت مالیِ انجمن مطالعات اقتصادی و اجتماعی انگلستان (ESRC) است. این مرکز، به مدیریت پروفسور تیم جکسون از دانشگاه سارِی، با شبکه‌ای قوی از روابط بین‌المللی و به کمک متخصصین مختلف از مؤسسات آموزشی و غیرآموزشی برنامه‌ی کاری خود را طرح‌ریزی می‌کند.»
