«بینندگان در اقامتگاه» یک مدل پژوهشی بر اساس اقامت هنریِ کوتاهمدتی است که تریسی کِلی آن را در ۲۰۱۲ به عنوان منبعی آزاد برای کاروران خلاق هنری طراحی کرده است. کِلی + جونز، به حمایت دانشگاه دِربی انگلستان، همچنین از این مدل پژوهشی در نمایشگاه کربناتکلسیم استفاده کردهاند. اسامی پژوهشگران شرکتکننده از طرف دانشگاه آکسفوردبروکس در مدل پژوهشیِ نمایشگاه کربناتکلسیم عبارت است از: جنیس هوارد (لیسانس هنرهای زیبا از دانشگاه آکسفورد، عضو ارشد آکادمی آموزش عالی و دانشیار هنرهای زیبا)؛ پروفسور هلن والکینتون (عضو انجمن سلطنتی جغرافیا، عضو اصلی آکادمی آموزش عالی و گروه علوم اجتماعی)؛ دبورا پیلز (لیسانس هنرهای زیبا) و کیت ماهونی (دانشیار هنرهای زیبا)
پشت به مسیر حرکت نشستهام، در حالیکه قطار پیش میراند بدن من در واکنش به تکانهای واگن نوسان پیدا میکند. کسی برایم لالایی میخواند <= بالاوپائین میشوم <= در گهواره تکانم میدهند <= تلوتلو میخورم => شبیهسازی میکنم => پردازش میکنم => جابجا میکنم => به درون ضربان پیوستهی بدنم گذار میکنم. منظرهی بیرون از پنجره دیگر زمینهای سرسبز، درختان بلند و دکلهای برق را نمایش نمیدهد. چشمانداز به درون چشمهایم نفوذ میکند، چیزی مثل بافت و ریتم، درخششهایی از رنگ سبز، خطوط تیرهی قهوهایرنگ، سطوح براقِ شناور. همانطور که به جلو حرکت میکنم با گذشته روبهرو میشوم، اشتیاق برای چیزهای ناشناخته و پیشبینینشده. سفر پژوهشیِ بینندگان در اقامتگاه نیز وضعیتی از گذار داشته و از این نظر که درگیر مقصد نبوده سبکباریِ تعمدانهای دارد. هر یک از پژوهشگرانــــجنیس هوارد، هلن والکینتون، دبورا پیلز و کیت ماهونیــــاقامت کوتاه سهساعتهای را در نمایشگاه کربناتکلسیم کِلی + جونز سپری کرده و طی آن به کمک روشی غیرمتمرکز و پدیدارشناختی به بررسی نتایج پژوهشی این نمایشگاه میپردازند. این پروژهی اقامت هنری، پژوهش را مجموعهای از اتفاقات غیرسلسلهمراتبی و غیرخطی درنظر گرفته که به دانش، به عنوان آمیزه و چیدمانی از ریتمها و بافتها برای تخمین آنچه هنوز نیامده است، امتیاز میدهد.
__
https://www.tracikellyartist.com/seersinresidence-caco3/rw0nnei94xzpqnhbc2j14kb3xbnykf
